Até o de agora a secuencia dos libros escollidos foi: «Corredores de sombra» de Agustín Fernández Paz (Xerais) en xaneiro; «Ollos de auga» de Domingo Villar (Galaxia) en febreiro; e «Dime algo sucio» de Diego Ameixeiras (Xerais) en marzo.
Hoxe falamos deste último libro. Ademáis de compartir impresións entre nós, lemos algúns treitos da novela e comentamos aspectos como a interacción que se establece entre as personaxes (entre elas ou consigo mesmas!) ou coa cidade, que está sempre ao fondo.
Tamén trouxemos da casa reflexións en clave literaria, recollendo os trazos dalgunhas personaxes da novela. Nuwanda, por exemplo, tomou a personaxe do taxista para deixar un inquedante retrato das persoas normais, esas coas que cruzamos dez veces ao longo do día... esas que poderían sermos ti... ou eu. Pedro recolleu as personaxes das mozas adolescentes, e amalgamou nunha narración breve as inquedanzas dunha rapaza que vive aprisonada entre o insti e a disco dos domingos; entre a inseguridade do que dirán e o abrollar do amor xuvenil... a ver se un día destes podemos pendurar eses textos acó.
Tamén falamos, entre unha manchea de cousas, das ligazóns e referencias con outros autores e obras do contorno literario e audiovisual: a novela respira da realidade cotía, dura e ruda realidade. Con capítulos curtos en extensión pero de lectura densa coma o Iridio, «Dime algo sucio» déixase ler e convida a reler... quedamos con ganas de máis Diego Ameixeiras, 100% recomendado. De seguro retomarémolo máis adiante no club coa súa serie do detective Horacio Dopico.
No hay comentarios:
Publicar un comentario